DE CENTRALE ZON

INTRODUCTIE

Door een sterrenconstellatie op 4 februari 1962 wijst de kosmische klok het begin van het Waterman (waterman = wijze geest) tijdperk aan én de geestelijke wederkomst van Christus. Er ontstaat een nieuwe inkomende energie vanuit de kosmos die op de aarde en de mensheid inwerkt en op die manier noodzakelijke veranderingen dichterbij brengt. 

Het is een keerpunt voor de mensheid met heel veel maatschappelijke veranderingen in de jaren '60 en '70. De jongeren die losbreken uit oude tradities en die hele nieuwe generatie die een totaal andere manier van denken heeft dan de generatie daarvoor. De jongeren verbreken alle oude banden en maken zichzelf vrij. Kijk naar de enorme technologische ontwikkelingen van de jaren '60 van de vorige eeuw tot heden. In de '60'er jaren nog nauwelijks televisie en een vaste telefoon, geen Internet, geen mobieltjes. De mensheid heeft zich in de laatste zestig jaar sneller ontwikkeld dan in vijf eeuwen daarvoor. Kijk naar het plotseling opvlammen van vrijheidsdrang in de Arabische lente, landen die tientallen jaren onderdrukt zijn door dictators grijpen zelf de macht en elke dictator gaat roemloos ten onder. Kijk hoe corruptie aan het licht komt, net zoals fraude, oplichting, zakkenvullerij, graaien en leugenarij. Kijk naar mensen die de taak op aarde op zich hebben genomen om ernstige misstanden van regeringen aan het licht te brengen.  

Kijk hoe alles aan het ‘licht’ komt: de ziekmakende en corrupte voedselindustrie, de machthebbers in de farmaceutische industrie die geen belang bij genezing maar bij ziekte hebben. De corrupte bankwereld die eist dat regeringen de gewone burgers kaal plukken en in armoede storten. Kijk om je heen en wees je bewust van wat er gebeurt in de wereld.  

Er is ons ‘een nieuwe hemel’ en ‘een nieuwe aarde’ beloofd. En wat God belooft zal gebeuren! Dat is de Kracht en de Macht van het Woord van de Scheppingsbron. 

Maar hoe? Wat? Wanneer?  

‘In den Beginne was het Woord”. Daar begint het allemaal mee. In het oerbegin of het eerste begin stroomt uit het centrum van de goddelijke liefde het scheppende oerlicht, het eerste licht (licht is synoniem aan bewustzijn) in de oneindigheid. Het begrip oneindigheid is door het kleine, beperkte mensenverstand niet te bevatten, het is een te groot gegeven om mee om te kunnen gaan. Hoe kun je als mens met en gemiddelde levensduur van 70 – 80 jaren het begrip oneindigheid begrijpen. Dat kan niet! Het eerste bewustzijn stroomde over en het bewustzijn stroomde de oneindigheid in.

CENTRALE ZONNEN

Overal in het universum komen centrale zonnen voor. Deze zonnen hebben een onzichtbare atmosfeer (helisfeer) die oplicht door de straling van het oerlicht en dat licht straalt ver in het heelal. Wij kunnen deze lichtgolven niet waarnemen omdat ze ten eerste een te hoge frequentie hebben en ten tweede door de atmosfeer van de aarde die deze lichtgolven tempert. Het enige dat wij kunnen zien is wat wij sterrenlicht noemen.

Maar, wanneer ons zonnestelsel in de stralenkrans van onze bijbehorende centrale zon komt, worden alle atmosferen van de planeten die bij de zon horen geactiveerd en dan gaan alle planeten stralen. Deze stralende glans duurt zolang totdat we met ons zonnestelsel weer uit de invloedssfeer van de centrale zon gaan en in de duisternis van het heelal terugkeren. En, wij zijn bezig in de invloedssfeer van de centrale zon te komen.

De centrale zon heeft een gesloten ring van de allerfijnste manasische materie (manasisch = liefdegolven vanuit de oerliefde, het oerlicht of het oerbewustzijn dat God is). Onze zon maakt een omtrekkende beweging (zoals de maan in 28 dagen rond de aarde of de aarde om de zon in 365,25 dagen) om de centrale zon die ongeveer 24.000 jaar duurt. Onze zon (zonnestelsel) trekt om de 12.000 jaar (ongeveer) door de manasische straling van de centrale zon. Deze doorgang door dit lichtgebied duurt 1000-2000 jaar. Je kunt je voorstellen dat we dan als aarde en als zonnestelsel bloot staan aan een enorm verhoogde kosmische energie, afkomstig van onze centrale zon. Deze doorgang zal aan de mensheid laten zien waar we al zo lang naar verlangen en waar Jezus al over sprak om de mensen voor te bereiden. Jezus noemt het ‘de jongste dag’, waarop wij het goddelijk lichtrijk kunnen ervaren, waarover al zolang gesproken wordt.

Maar, dit kosmische gebeuren zal de liefdevolle mensen gaan scheiden van de liefdeloze mensen. Waarom? Omdat de goddelijke energiegolven – die liefdesgolven zijn – vanuit de centrale zon worden uitgestraald. Het is een hogere energie dan waar we aan gewend zijn; ons bewustzijn wordt verhoogd met goddelijke frequenties en goddelijke straling. God is liefde en wij zijn scheppingen van God. Wij zijn immateriële, eeuwige liefdes- en levensvonken van God in een stoffelijk lichaam. Wanneer de liefde en daarmee de levensvonk verduisterd is, zal de verhoogde kosmische liefdesenergie niet opgenomen kunnen worden.

De mens bezit een geest, en deze geest is afkomstig van God. De toestand van de geest, de liefde van de mens, bepaalt of de verhoogde trilling – frequentie – energie opgenomen kan worden. Is dat niet mogelijk, dan kan die mens niet mee met de aarde in de baan rond de centrale zon. Alleen de mensen die liefdesstraling bezitten kunnen de verhoogde straling opnemen en verwerken. Jezus zegt: “de ene zal opgenomen worden, de ander zal verlaten worden”. Paulus zegt: “We zullen op die dag allemaal veranderd worden, maar niet iedereen zal sterven”. Maar, troost je, je hoeft niet volmaakt te zijn op die dag, je zult alleen maar een liefhebbend mens hoeven te zijn. Jezus zal op die dag niet als mens terugkeren, maar als Zoon van God, de Christus, de Liefdeskracht in het oerlicht van de kosmische straling. De liefdeskracht van God – de Christus – zal in de liefdesgolven te ervaren zijn en alle mensen die meegaan zullen deze zelfde liefdeskracht uitstralen.

Wat gebeurt er met de zielen die de hogere energie niet kunnen opnemen? Zij zullen in de geestelijke wereld moeten wachten totdat ons zonnestelsel weer uit de hoog energetische baan de duisternis van het heelal intrekt. Pas dan zullen hun zielen zich verder kunnen ontwikkelen.

HET DOEL

Wat is het doel van de verhoogde trilling door de liefdesgolven van de centrale zon?

Deze ongeveer tienduizendjarige perioden, die telkens weer terugkeren en onderbroken worden door 1000-2000 jarige lichtperioden hebben als doel de geestelijke ontwikkeling van het Hoger Zelf te bevorderen. Door de keuze tussen goed en kwaad vindt de mens de weg omhoog. De ziel kan een periode van 10.000 jaar in de duisternis het licht in zichzelf ontwikkelen om in de lichtperiode van 1000-2000 jaar een stap omhoog te kunnen doen richting God, richting Thuis. We reizen als zielen in een spiraal omhoog naar het oerlicht, daar waar we vandaan gekomen zijn. God laat de mens niet verloren gaan, maar brengt ons op een hoger plan. De zielen die nog niet zover zijn om mee te kunnen krijgen in de volgende periode van tienduizend jaar weer een volgende gelegenheid om hun liefdesfrequentie te verhogen.

Dit alles herhaalt zich steeds weer opnieuw, want de reis wordt steeds weer voortgezet. Hierdoor krijgt het woord ‘zondeval’ ook een hele andere betekenis. Kort voordat ons zonnestelsel aan het einde van de 1000-2000 jarige lichtperiode weer de duisternis van het heelal intrekt, zullen de zielen die een nieuwe kans krijgen weer incarneren om weer in hun levens op basis van de vrije keuze voor of tegen God te kiezen. Dit is dan hun laatste mogelijkheid in het licht om hiervoor te kiezen. Mochten zij in dat leven niet voor God kiezen, dan trekken ze met de aarde weer de duisternis van het heelal in (de val!) en zij zullen zich in deze duisternis weer opnieuw moeten opwerken naar een ‘jongste’ dag.

Het binnenkomen in de lichtperiode en het eruit gaan heeft grote kosmische gevolgen; natuurrampen en het verloren gaan van oude culturen. Dat verklaart ook waarom er niet veel meer van oude culturen die ouder zijn dan 10.000 jaar terug te vinden is. Er wordt ook steeds gezegd dat de energie van de oude tijd in de nieuwe tijd niet meer zal bestaan. Het bewustzijn van de mensen hoort niet op materiële dingen uit het verleden gericht te blijven en de natuur geeft zichzelf elke keer weer een nieuwe vorm. Het enige dat niet verandert zijn de wetten van het leven en de liefde. Daar hoort de ziel zich op te richten.

Men houdt altijd een vage herinnering aan vervlogen tijden (Atlantis – Lemurië – Mu). Maar concreet is er niets meer te vinden, net zomin als de mensen uit de volgende tienduizendjarige periode nog iets van ons zullen vinden. Jezus zegt: “Niemand zal meer aan het voorbije denken”. Van de cultuur van Atlantis weten we niets meer. Het enige dat men zich herinnert is dat de Atlantiërs over een extreme kracht beschikten (vril) en dat zij daar een catastrofaal misbruik van hebben gemaakt. Hoe typerend is daarbij onze kennis van de atoomenergie, een energie die wij niet beheersen en kunnen hanteren, het bewijs wordt geleverd als we kijken naar de gevolgen van de atoombom in Hiroshima en de tsunami in Fukushima. Wij kunnen de atoomenergie niet voor honderd procent beheersen, maar we proberen wel elektronen te vergruizen, een proces waarvan men de energie die daarbij vrijkomt niet kan beteugelen. Op de ‘jongste’ dag zal dit splitsende proces door het binnengaan van ons zonnestelsel in de stralingszone van de lichtkrans van de centrale zon op een natuurlijk manier gebeuren.

Drie dagen duisternis.

Het is al in zoveel boeken voorspeld (auteurs: Suzanne Ward, Steve Rother, Jakob Lorber, Christoph Fasching, Frédérique Lenoir en niet te vergeten in de Bijbel): er komen drie dagen duisternis. Paul Otto Hesse voorspelt het als volgt:

“indien onze aarde zich ten tijde van deze gebeurtenis achter de zon zou bevinden, zodat de zon in de bewegingsrichting van zijn omloop als eerste in de stralenkrans treedt, dan zou in het gunstigste geval, rekening houden met de bewegingssnelheid van het zonnestelsel (29km/sec), gerekend moeten worden op een duisternis die 110 uur aanhoudt, totdat de aarde zelf in deze stralenkrans binnen gaat. De aarde tuimelt in zekere zin in deze nieuwe toestand binnen, wat visionair door de profetische verkondigingen zeer overtuigend wordt meegedeeld. Astrofysisch veranderen de evenwichtskrachten door het afnemen van de druk van het licht, waardoor de poolas van de aarde van positie verandert. Dit is evenwel reeds voldoende om het toekomstige geografische aanzicht van onze planeet volledig te veranderen……..”

“Planeten die in de bewegingsrichting van de omloop van de zon eerder dan de zon de lichtzone van het universum binnen gaan, zullen als reusachtige vuurbollen oplichten, zodat dit er werkelijk uit kan zien als zouden de sterren van de hemel omlaag vallen, zoals profetisch beschreven is. Bij het onvoorbereide deel van de mensheid zal een dergelijke gebeurtenis grote schrik teweeg brengen, omdat het de indruk wekt alsof een hemellichaam verbrandt”. Het evangelie zegt: “En de mensen zullen angst hebben, in afwachting van de dingen die komen gaan.

Als dit gebeurt, zal het bewustzijn als een bliksemflits bij de mensheid inslaan. Jezus zegt: “Zie, ik zal komen als een dief in de nacht”. Toch kan iedereen voorbereid zijn. Jezus kwam op aarde om de mensheid voor te bereiden met zijn prachtige boodschap van liefde. De jongste dag als zijn wederkomst is de vernieuwing van de liefde van de Vader en het leven dat door Hem geschapen is. Jezus heeft ons verteld wat ons te wachten staat en wat onze houding moet zijn om de kosmische liefdesgolven op te kunnen nemen.

Lachend boven alle problemen en belasting van mensen straalt de zon die geluk toezegt. Hij trekt met zijn gevolg van planeten, manen en kometen het lichtrijk van de Vader tegemoet. Met een stralende, zwijgende schoonheid bewaart hij het geheim van de Al-Liefde, Al-Wijsheid en Al-Goedheid.

En zoals alle dingen Eén zijn geweest en daaruit ontstaan zijn, zo zijn alle dingen door aanpassing uit dit Ene tot ontwikkeling gekomen.

Bronnen

De boeken van Jakob Lorber

M. Kahir – Bijna 2000 jaar

Paul Otto Hesse – De jongste dag   

Terug naar HET PLAN