Ik geloof dat jullie thuisland er baat bij kan hebben de geschiedenis van die van mij te kennen. Mijn volk is genoemd naar onze planeet, Galatia, en dat is ook gelijk de enige benaming. Wij zijn geascendeerd uit de lagere vierde dichtheid en ik weet dat jullie wereld momenteel aan het opklimmen is van de derde naar de vierde dichtheid (dit is inmiddels vijfde dichtheid. PB.). Daarom is mijn informatie waardevol voor jullie kennis en overweging over hoe je de ervaring van mijn volk kunt benutten ten voordele van die van jullie.
Zoveel jaren geleden in jullie telling dat ik het je niet precies kan zeggen, waren mijn voorouders een krijgersvolk. Ze waren niet altijd van die aard, en ook niet van lagere vierde dichtheid spirituele en intellectuele ontwikkeling. Om bi het begin te beginnen werden mensen van verschillende beschavingen die op onze planeet landden aangetrokken door de schoonheid en vredigheid ervan en velen vestigden zich er. In dat stadium van de evolutie van Galatia leek ze op de Aarde, met grote landmassa’s en veel zeeën, en de planeet zelf was van de vijfde dichtheid. Harmonie was een tijdlang de basis van het leven, maar uiteindelijk wensten sommige leden van een beschaving macht te krijgen over alle andere. De meerderheid die steeds meer aan banden werd gelegd, wilde natuurlijk niet dat die ordening doorging. Discussies waren niet vruchtbaar en zo ontstond het oorlogstoneel. Naarmate die voortduurde en juist omdat die voortduurde, kon Galatia haar planetaire afdaling in trillingen niet voorkomen, want die was in overeenstemming met de energie die door haar levensvormen werd opgewekt.
In die tijd kon mijn volk vele duizenden van jullie jaren leven. Hun lichamen gingen niet dood, want hun DNA had geen patroon voor fysieke desintegratie. In plaats daarvan ontwierpen ze hun lichamen zo dat ze het best pasten bij hun gekozen missies, en als die volbracht waren, lieten ze die lichamen met rust en manifesteerde nieuwe die pasten bij hun nieuwe gekozen missies. Toen ze alle missies die voor hun zielsgroei op de planeet mogelijk waren volbracht hadden, verhuisden ze naar lichtere ruimte om op een hoger niveau te ervaren.
Maar in de lagere dichtheid waartoe ze waren vervallen door de tirannie, de ontwikkeling van dodelijk wapentuig en vervolgens het uitbreken van de oorlog, werden lichamen gedood voordat de zielen hun missies hadden volbracht. Dit was zo’n abrupte verandering ten opzichte van vroeger dat de bevolking ernstig getraumatiseerd was. Miljarden jonge lichamen werden vernietigd en zielen waren in verwarring op zoek naar andere werelden die geschikt waren voor voortzetting van hun onvoltooide missies.
De zuiveren van hart gaven er niet de voorkeur aan hogere wezens de verantwoordelijkheid te geven om te helpen en ze weigerden Gods sterkere krachten aan te roepen. Later betreurden ze dat zo sterk dat ze als één stem om hulp riepen. Die werd bij dat eerste verzoek gegeven, maar tegen die tijd was de bevolking met meer dan de helft verminderd en lag de eens zo mooie planeet in puin. De overvloed aan licht die naar Galatia werd gestraald was meer dan de strijdende geesten konden verdragen. De gevechten hielden op, maar de krijgersdrang die in sommige zielen achterbleef deed hun lichamen sterven, en de zielen gingen naar plaatsen voor remediërend (genezend PB) leven. De overlevenden werden in hun geest gesterkt door de instroom van licht dat ook hun beschadigde planeet weer gezond maakte.
Met de verschrikking van de duizenden jaren van strijd als een grimmige herinnering aan het leven op een naar licht hunkerende planeet, wilde het volk Galatia laten opstijgen naar dimensies waar het licht constant in zijn intensiteit was. Ze leerden dat hun wanhopige roep om hulp beantwoord werd omdat, door de universele wet, de kracht van hun collectieve verlangen niet ontkend kon worden. Ze hadden in feite de hulp geschapen waar ze om riepen. Ze leerden dat elke ziel verantwoordelijk is om zijn eigen weg uit te stippelen door zelfontdekking en zelfbeschikking, en hoe meer zielen in het licht wensten te leven, hoe sneller dat voor de beschaving verwezenlijkt zou worden. Er waren achterblijvers, dat zeker, maar de eenstemmigheid van gedachten in de meerderheid tilde Galatiia langzaam en zeker van de lagere vierde dichtheid naar haar positie in de achtste.
Jullie situatie lijkt veel op die van de oude beschaving waarvan ik afstam, en net als onze planeet is de Aarde als een levend wezen samengesteld uit alle zielen die op haar wonen. Toch zijn onze planeten zelf ook zielen, en als ze vrij willen zijn van de vernietiging van hun beschaving door hun eigen vrije wil uit te oefenen, kunnen ze ervoor kiezen er bovenuit te stijgen naar het niveau waar hun zielen ontstonden.
Ik weet dat de Aarde, net als Galatia eonen geleden, ervoor gekozen heeft zich te bevrijden van de energetische bagage die haar leven zou beëindigen als het zo doorging. De wetten van het universum staan planeten toe op te stijgen uit hun lijden dat veroorzaakt wordt door de levensvormen erop, en die levensvormen moeten individueel hun keuze maken om op te stijgen of af te dalen. Er is geen middenweg. Jullie hebben berichten ontvangen dat de Aarde die lage dichtheid van spiritueel bewustzijn die oorlog en vernietiging toelaat aan het verlaten is. Het is nu aan jullie individuele zielen om te handelen naar je eigen verlossing.
Bron: Stemmen uit het Universum – De boeken van Matthew – Suzanne Ward – blz. 142 e.v. – uitgegeven in 2003 – herzien in 2023.